Ένα τραγούδι αφιερωμένο στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου, γραμμένο από την ίδια την μητέρα του Ζακ, Ελένη Κωστοπούλου, σε μουσική του Σπύρου Γραμμένου, έτσι ακριβώς όπως πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες.
Έπαιξαν οι μουσικοί Κώστας Μιχαλός (κιθάρα), Γιώργος Καρδιανός (κιθάρα), Χρήστος Καλκάνης (πλήκτρα), Αλέξανδρος Μυλωνάς (μπάσο), Ναταλία Κοκώση (κρουστά) και Χάρης Παρασκευάς (τύμπανα)
Δεν ήθελα
να γίνεις σύνθημα
πανό στη Δέγλερη
δάκρυ πικρό.
Ήθελα
να ‘σουνα ο μεγαλύτερος
ρούχα στο πάτωμα
πόδια φευγιό.
Δεν ήθελα
να γίνεις στίχος
νότες σε στόματα
ανάσα βαριά.
Ήθελα
να ‘χτιζες κείνα τα όνειρα
δρόμους να ανοίγεις
να σπας δεσμά.
Δεν ήθελα
να γίνεις ρούχο
άψυχη εικόνα
φθαρμένο πανί.
Ήθελα
η φωνή σου να απλωνότανε
και να γινότανε λύκου κραυγή.
